کافه خوندنی

و اما تفکر چه به معنای تأملات نظری باشد و چه به معنای تفکر حضوری، ناگزیر از رجوع به سنت است.

سعادت عقلی یعنی چه؟ یعنی معارف، یعنی انسان در آن آخرین حدی که برای او ممکن است، به معارف الهی آشنا بشود و عالم وجود را آنچنان که هست دریافت کند.

یکی از چالشهای پیش روی دین مداران عصر حاضر، عدم تطبیق احکام و قوانین (خاصه) اجتماعی اسلام، از قبیل احکام قضاوت، اقتصاد، خانواده، حقوق مدنی و ... با مبانی عقلانیت نوین و یا عدم تایید توسط عرف عقلاست.

واقعه كربلا و روز عاشورا موضوعي است كه از زمان وقوع آن تاكنون همواره ديدگاه‌ها و نظرات انسانها از هر مذهب و مسلكي را به دنبال داشته و همگان متفق‌القول هستند كه همانند اين واقعه هرگز اتفاق نيفتاده است

دو کتاب منسوب به بطلمیوس در فنّ نجوم در همان قرن دوم هجری زمان منصور عبّاسی به عربی نقل شده است که یکی را به نام الثمره یا «ثمره ی بطلمیوس» می خوانند و یکی را «اربع مقالات» یعنی چهار مقاله...

قرآن یک اصل اساسی را متذکّر شده است و آن این است که ولایت و ارتباط با پیامبران تنها از طریق ایمان و پیروی از آن‌ها میسر می‌شود. بنابراین، نزدیک‌ترین افراد به ابراهیم کسانی هستند که از مکتب او پیروی کنند و نسبت به اهداف او وفادار باشند.

عرفا با زبان ادب، نثر و نظم، مدعای خودشان را خیلی گفته اند و پخش کرده اند، انسان کامل عرفا در سرنوشت جامعه ی ما خیلی اثر دارد؛ یعنی ما بیشتر انسان والا و انسان متعالی را همان می دانیم که عرفا معرفی کرده اند.

در آثار مولانا، عموما شهيد و حسين مترادف يکديگرند و حتي مي‌توان گفت که واژه گلگون شهيد و مقام عظماي شهادت به اصطلاح فني انصراف دارد بر شخصيت جامع و يگانه امام حسين که انسان کامل است.

قرآن اصلا کتاب تاریخ نیست و منظورش از نقل داستان‏های خود قصه‏ سرائی مانند کتب تاریخ و بیان تاریخ و سرگذشت نیست، بلکه کلامی است الهی که در قالب وحی ریخته شده، و منظور آن هدایت‏ خلق به سوی رضوان خدا و راههای سلامت است.

یکی از مهمترین ویژگیهای انسان اراده و اختیار اوست. اکثر متفکران نسبت به وجود این ویژگی در انسان تردیدی نداشته و آن را امری بدیهی می‌دانند ولی در مورد معنا و حقیقت آن اختلاف نظر دارند.

مدرنيته و دين از ديدگاه جامعه شناسي عنوان سخنراني دکتر محمود صدري، جامعه شناس ايراني مقيم امريکا در همايش دين و مدرنيته بود. آنچه در پي مي آيد متن آن سخنراني است.

شب عاشورا بود شهر یکپارچه روضه بود و خانه یکپارچه سکوت و درد. گفتم در این تنهایی درد و این شب سوگ، بنشینم و با خود سوگواری کنم، مگر نمی شود تنها عزاداری کرد؟ نشستم و روضه ای برای دل خویش نوشتم...