کافه خوندنی

"نمیتوانم میگوهایی را که دخترم برایشان اسم گذاشته بخورم!"
_{سریال west wing}

نوروساینتیست­های اجتماعی تلاش بسیاری کرده‌اند تا به وسیله‌­ی بازی دوراهی زندانی (prisoners dilemma) متوجه شوند انسان‌ها در چه شرایطی ترجیح می‌­دهند به طرف مقابلشان کمک کنند و در چه شرایطی این کار را انجام نمی‌­دهند. جالب اینجاست افراد با کسانی که قبلا اعتماد داشتند یا احتمال می­دادند که در آینده با طرف مقابل در ارتباط خواهند بود، بیشتر همکاری می­‌کردند. Zeng wang و همکارانش معتقدند که حتی یک ارتباط کوچک مثل دانستن اسم طرف مقابل احتمال همکاری با او را افزایش می­دهد.

در تئوری بازی، "دوراهی زندانی" نشان می‌دهد که چرا دو فرد با وجود دلایل منطقی‌ای که برای هر یک وجود دارد تا با یکدیگر همکاری کنند اینکار را انجام نمی‌دهند. در این آزمایش دو آزمودنی به اتهام ارتکاب جرمی دستگیر شده و شخص قاضی، دلایل کافی برای متهم کردن آنها را ندارد؛ در ابتدا هر یک از متهمین به یک سال حبس محکوم می‌شوند. قاضی به هر یک این اجازه را می‌دهد که برای رهایی از مجازات همدست خود را لو بدهد یا اینکه سکوت کرده و به مجازات تعیین شده تن دهد. (دو مجرم در هنگام تصمیم‌گیری با هم ارتباط ندارند.) در حالت اول، اگر هر دو، همدیگر را لو بدهند هر کدام به 2 سال زندان محکوم می‌شوند. در حالت دوم، اگر شخص A همدست خود را لو بدهد و شخص B سکوت کند: A آزاد خواهد شد و B به 3 سال حبس محکوم می‌شود. در حالت پایانی اگر هر دو سکوت کنند هر کدام 1 سال زندانی خواهند شد.

در پژوهش کنونی، ونگ و همکارانش 154 جفت از دانشجویان دانشگاه Yunnanدر چین را بطور تصادفی انتخاب کردند تا آزمایش دوراهی زندانی را روی آنها آزمایش کند. بازی کنندگان می­توانستند یکی از سه استراژی: "همکاری"، "فرار" یا "مجازات" را انتخاب کنند.

همکاری باعث از دست دادن یک امتیاز برای خود و بدست­ آوردن دو امتیاز برای طرف مقابل می­شد. از طرفی فرار باعث بدست آوردن یک امتیاز برای خود و از دست رفتن یک امتیاز برای طرف مقابل می­شد. اما مجازات باعث از دست دادن یک واحد برای خود و چهار واحد برای طرف مقابل می­شود.

ونگ به این رسید که فهمیدن اسم­های یکدیگر برای افراد به اندازه­ ای بوده که در ابتدا باهم همکاری کنند؛ در عوض در افرادی که اسم­ های همدیگر را نمی‌­دانستند استراژی فرار غالب بود. بازی دوراهی زندانی اخیرا به شدت مورد مطالعه قرار گرفته است چرا که زندگی انسان­ها به همکاری در اجتماع وابسته است و راهکار­هایی برای افزایش این همکاری کاری ارزشمند است.