اگر برحسب تصادف در یکی از کشورهایی زندگی می کنید که زمستان های طولانی، سرد و بسیار تاریک دارند (یا حتی زمستان های کوتاه اما بسیار سرد و البته تاریک)، آنگاه تایید می کنید که وقتی خورشید در آسمان بالا می آید و گل ها شروع به شکوفه زدن می کنند، زندگی برایتان شیرین تر و دلچسب تر است.
آدم ها عموما فصل بهار را دوست دارند چون دیگر نیازی به پوشیدن لباس های حجیم و گرم در آن ندارند و می توانند وقتی هنوز هوا تاریک نشده محل کار خود را ترک کرده و به خانه بروند.
در واقع خورشید منافع زیادی برای انسان و زندگی روزمره اش دارد؛ باعث می شود که صبح زود از خواب برخیزید، استخوان ها را به واسطه ویتامین دی تقویت می کند و می تواند از بروز افسردگی های فصلی در انسان جلوگیری کند.
به بیان دیگر، اگر خورشید تنها یک هفته از آسمان محو شود، همه ما به افرادی خواب آلود بدل می شویم که مرتبا در نبرد با مشکلات روحی به سر می برند و روشن است که نبود خورشید می تواند اثرات قابل توجه آنی را بر این سیاره خاکی و ساکنانش بگذارد.
نخستین اتفاقی که رخ می دهد، تاریک شدن و افت شدید دما روی این سیاره است. همانطور که می دانید زمین مرتبا در حال چرخیدن به دور خود و خورشید است و این حرکت در واقع روزها و سال ها را به وجود می آورد.
ساعات روز آنهایی هستند که در جریانشان، موقعیت شما روی زمین به سمت خورشید است و وقتی آن بخش ها از خورشید دور می شوند، شب اتفاق می افتد.
اگر خورشید از آسمان ناپدید شود، ظرف تنها 8.5 دقیقه، شب کل زمین را فرا می گیرد و این در واقع همان زمان مورد نیاز برای رسیدن نور خورشید به سیاره ماست.
البته سرد شدن زمین با سرعتی به مراتب کمتر از تاریک شدن آن رخ خواهد داد و ظرف یک بازه زمانی یک هفته ای، دمای این سیاره به منفی 17.8 درجه سانتی گراد افت پیدا می کند.
این دما قطعا بسیار پایین است اما به اندازه ای که نسل انسان و دیگر گونه های حیات را منقرض کند نخواهد بود. اگر خورشید نباشد اثری هم از فوتوسنتز نخواهد بود و این همان فرایندی است که به واسطه آن، گیاهان نور خورشید را به انرژی بدل می کنند.
همینکه زندگی گیاهی روی زمین رو به نابودی می گذارد حیواناتی هم که از آنها تغذیه می کنند، منبع غذایی خود را از دست می دهند (یک سال طول می کشد که دمای زمین به منفی 73.3 درجه سانتی گراد برسد).
با این همه، شرایط زندگی صرفا برای حیوانات سخت نمی شود و انسان و دیگر گونه های جانوری هم که منابع تامین انرژی و گرمای مورد نیازشان را از دست داده اند به شرایط سختی دچار می شوند.
اما اثرات خورشید صرفا به سطح این سیاره خاکی محدود نمی شوند و جو پیرامونی آن را نیز دربرمی گیرند. زمین همزمان با چرخش به دور خود، به دور خورشید نیز می گردد. قطر خورشید صد برابر زمین است و در نتیجه نیروی جاذبه آن روی تمامی سیارات موجود در منظومه خورشیدی از جمله زمین اعمال می شود.
در واقع همین جاذبه است که باعث می شود سیاره ما در آسمان به دور این ستاره بزرگ بگردد، در نتیجه اگر خورشید نباشد، جاذبه ای هم وجود ندارد و سرنوشت شومی انتظار زمین را می کشد چراکه هر لحظه ممکن است با یک جرم آسمانی برخورد کند.
