کافه خوندنی

مهارت های بنیادی

برای پاک کردن میدان انرژی

در بخش پیشین شما تأثیرات روحی جسمی انرژی گرفتار شده را کشف کردید و اینکه این امر چگونه می تواند باورها، سلامتی، خوشبختی و توانایی عملی شما را در جهان به طور چشمگیری تحت تأثیر قرار دهد.

در این بخش روش های بنیادی را برای پالودن میدان انرژی تان، رها کردن انرژی «ذخیره» و بازگشت به حالت طبیعی، هماهنگ و عادی فرا خواهید گرفت.

زمینی شدن

در همه جای این کتاب چندین بار به واژه ی «زمینی شدن» اشاره کرده ام، و اکنون دوست دارم برای شما توضیح دهم این واژه چه معنایی می دهد. با بهره گیری از مفهوم کشتی، «زمینی شدن» شبیه لنگر انداختن است. یک کشتی شناور در برابر تأثیرات پیرامونش سرگردان و آسیب پذیر است تا آنگاه که به گونه ای ایمن، لنگر اندازد. وقتی که لنگر انداخت، تا زمانی که لنگر برداشته شود کشتی نسبتاً پایدار و با ثبات می شود. با بهره جستن از این مفهوم، شما به سان همان کشتی هستید و «زمینی شدن به مثابه ی لنگر انداختن کشتی وجود شما در این سیاره است.» زمینی شدن برای شما بنیان محکم ارتباط با زمین را فراهم می سازد، همچنین احساسی از امنیت جسمانی، تمرکز و توانائی برای حضور بر روی این سیاره ی مادی برای تان پدید می آورد».

احتمالاً شما نیز مانند بیشتر مردم، دوست دارید آنچه روی این سیاره می خواهید، به دست آورید (اتومبیل نو، پول، خانه، رابطه ها) و برای بالا بردن توانائی تان جهت به دست آوردن اینها، نیاز دارید با این سیاره پیوند داشته باشید وگرنه آنچه شما می خواهید به چنگ آورید، تنها به صورت ایده یا آرزویی باقی می ماند و شما سرگردان در حیطه ای دیگر و ناتوان از یافتن راهی برای برآورده کردن آنها در واقعیت. از نظر روحی، زمینی شدن وسیله ای است برای در تماس نگه داشتن هستی روح شما با مظهر فیزیکی آن یعنی بدنتان، چه در بالا و چه در پائین. شاید متناقض به نظر برسد، اما در واقع بدن شما نیازمند یک زندگی روحی است و روح به وسیله ای برای پدیدار شدن روی این سیاره محتاج است، و این وسیله نیاز دارد با زمین در رابطه باشد تا آگاهی بالاتر را از بالا به زمین منتقل کند. اگر شما زمینی نشده باشید انرژی تان بدنتان را ترک می کند و در نتیجه در برابر صدمه، آسیب پذیر می شود. این موهبتی است که کالبدی داریم، بنابراین به وجود جسمانی خود احترام گذاشته و به آن افتخار کنید و مواظب آن باشید، همان طور که با هستی روحی خود چنین می کنید.

زمینی شدن رویدادی نیست که یک بار اتفاق بیفتد و ناگهان شما برای همیشه زمینی شوید. پیشامدهایی رخ می دهد که بارها، زمینی شدن تان را از دست می دهید، شاید به مراتب بیشتر از گذشته، دلیل آن، وضعیت های تنش زای پیرامون شماست. هر زمان احساس کنید در خطر هستید یا احساس کنید تهدید شده اید، زمینی شدن شما ناپدید می شود، شاید کارفرمایتان سرتان فریاد بکشد، یا در حال قدم زدن در خیابانی ناآشنا باشید، یا زمین لرزه ای روی دهد. اهمیتی ندارد خطر واقعی باشد یا نباشد،کافی است آن را به صورت تهدیدی احساس کنید، آن وقت ترس در وجودتان پدیدار شده و ممکن است زمینی شدن خود را، هنگامی که به آن بیشترین نیاز را دارید از دست بدهید. راهکار، این است که بدانید چه هنگامی زمینی نیستید، آن گاه می توانید دوباره زمینی شوید. هنگامی که احساس تهی بودن می کنید و ذهن شما خالی می شود، وقتی برایتان دشوار است که واژه ها را کنار هم بگذارید، زمانی که احساس پوچی می کنید، قلب تان به تندی می زند و تمرکز را دشوار می یابید، در همه این حالات احتمالاً زمینی شدن خود را از دست می دهید، و این هر از گاه اتفاق می افتد. فقط بار دیگر خود را زمینی کنید و به رفتن ادامه دهید چگونه خودتان را زمینی کنید؟ در بخش بعدی شما را در روش زمینی شدن خودم که از آن استفاده می کنم، سهیم خواهم کرد. عبارت های «زمان حاضر» و «مرکز شما» راکه برای روند زمینی شدن مهم هستند توصیف خواهم کرد، سپس چند روش دیگر زمینی شدن را در اختیارتان میگذارم.

یک روش زمینی شدن

نخست، روی صندلی در وضعیت بدنی باز، صاف بنشینید. منظور من از «بدن باز» دوری کردن از روی هم قرار گرفتن هر بخش از بدن شماست، مانند قوزک ها، ساق پاها، بازوها یا دست ها. این وضعیت به شما کمک می کند تا بدنتان راحت باشد و انرژی تان را برای جاری شدن به حرکت درآورید. اکنون، کفش ها را درآورید و پاهایتان را درست روی کف اتاق بگذارید. یا اگر پاهایتان کف اتاق را لمس نمی کند، آنها را روی بالشی در کف اتاق بگذارید. در آوردن کفش ها این فرصت را می دهد که تماس مستقیمی با کف اتاق داشته باشید. پوشیدن جوراب خوب است. زیرا اگر پاهایتان سرد شوند، باعث آشفتگی حواس و ناراحتی خواهد شد. همان گونه که راحت نشسته اید، چشم هایتان را ببندید، به طور عادی نفس بکشید و بدن خود را حس کنید. وزن بدنتان را روی صندلی احساس کنید. بگذارید صندلی تکیه گاه شما باشد. همان طور که توجه خود را روی باسن و پشت ساق ها روی صندلی متمرکز می کنید، پاهایتان را روی کف اتاق حس کنید. این روند آگاهی بدنی را همان طور که عمیق و زیبا نفس می کشید، ادامه دهید، دم و بازدم دست کم سه بار، با هر بار تنفس، به آرامش عمیق تری دست می یابید.

در همه ی این تمرین ها، از شما می خواهم از تصور خودتان برای تجسم تصویری در ذهن تان بهره بگیرید، یا آنچه را پیشنهاد می شود حس کنید. تا آنجا که ممکن است درباره ی آن فکر نکنید. بگذارید بدون تقلاً انجام شود. اگر می توانید تجسم کنید، چه بهتر. اگر تجسم روی تصویر باعث دغدغه می شود، نگران نباشید، زیرا شکل از محتوا پیروی می کند، همه ی آنچه باید انجام دهید این است که روی آن فکر کنید و پیش از اینکه فکر کامل شود، حرکات را روی سطحی از انرژی انجام دهید. اکنون که شما راحت و آگاه هستید، تجسم (تصور) کنید، یک بند (تیرچه، نخ رشته، طناب، سیم، زنجیر، پرتوی از نور، درخت یا هر آنچه در ذهن شما پدیدار می شود) انرژی از چاکرای اول شما اگر مرد هستید در پائین ستون مهره ها، و اگر زن هستید بین تخمدان ها جاری می شود و همه ی آن به ژرفای مرکز زمین راه پیدا می کند. این بند زمینی شدن شماست. بند زمینی شدن خود را به مرکز زمین متصل کنید. هر طور که می توانید به آن فکر کنید. پیچیدن بند پیرامون مرکز زمین، با بهره گیری از مغناطیسی غول پیکر یا انداختن لنگر و قلاب کردن به مرکز زمین، از تصور خودتان بهره بجویید.

درست یا نادرست وجود ندارد ولی من پیشنهاد می کنم که شما بند زمینی شدن را هر چه بزرگتر درست کنید. از یک بند زمینی شدن کوچک، نازک و کم جان در زمان های فشار روحی کار زیادی ساخته نیست.

بدلیل حفظ حقوق مولف، متن کامل کتاب در این سایت ارائه نمی‌شود.