بیشتر آدم‌ها به نوعی عقیده دارند مواد شیمیایی به کار رفته در شامپوها و سایر محصولات مراقبت شخصی همیشه هم کاملا بی‌خطر نیستند. با این وجود بسیاری نمی‌دانند مواد تشکیل‌دهنده‌ی آنها چقدر سرطان زا و سمی هستند. اف‌دی‌اِی (سازمان غذا و داروی آمریکا) شامپو و سایر محصولات مشابه را کنترل نمی‌کند و از این رو، قانونی است که عملا هر چیزی در آنها به کار ببرند.
در اینجا نگاهی می‌اندازیم به ۶ ماده‌ی تشکیل‌دهنده‌ی شامپوها که باید مراقبشان باشید زیرا احتمال زیادی برای سرطان زا بودن آنها می رود.
۱. پروپیلن گلیکول
پروپیلین گلیکول ماده‌ای شیمیایی است که بیشتر اوقات به عنوان یک حافظ رطوبت، یا یک عامل مرطوب‌کننده‌ی پوست استفاده می‌شود. همچنین یک عامل کاهش‌دهنده‌ی ویسکوزیته (چسبندگی) نیز هست، یا ماده‌ی شیمیایی که غلظت بافت محصولات مراقبتی‌تان را کاهش می‌دهد. با این حال، این ماده‌ی تشکیل‌دهنده می‌تواند به شدت برای پوست، چشم‌ها، و ریه‌هایتان آزاردهنده باشد. شواهدی وجود دارد که پروپیلن گلیکول خواص سمی و حساسیت‌زا دارد. حتی تمرکز پروپیلن گلیکول ۲٪ هم می‌تواند سبب سوزش شدید پوست و حتی کهیر شود. این ماده‌ی شیمیایی طبق فهرست محیط‌زیستی مواد بومی کانادا، ماده‌ی سمی دسته‌بندی شده است. با پیدا کردن شامپوها و همچنین اقلام مراقبت شخصی که بدون این ماده هستند، احتمال سوزش پوست‌تان را کاهش دهید.
۲. سدیم لورث سولفات
سدیم لورث سولفات، که به عنوان سدیم لوریل سولفات هم شناخته می‌شود، به عنوان یک سورفکتانت، شوینده‌ی مصنوعی، امولسیفایر استفاده می‌شود. این ماده‌ی شیمیایی در عوامل پاک‌کننده‌ی صنعتی و همچنین هر شامپو، صابون مایع، و پودر لباسشویی که از نظر تجاری در دسترس است، یافت می‌شود. مشکل اصلی با سدیم لورث سولفات به خاطر فرآیند تولیدش است، که طی آن اغلب به دی‌اکسان ۱، ۴ آلوده می‌شود که ماده‌ای سرطان زا است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد سدیم لورث سولفات می‌تواند باعث سوزش چشم و پوست، اختلال غدد درون‌ریز، سمیت محیطی، سمیت عضوی، سمیت رشدی، سمیت تولیدمثلی، سمیت عصبی و جهش‌های احتمالی در دی‌ان‌ای شود که سبب سرطان می‌شوند. در حق بدن‌تان لطف کنید و به دنبال شامپوهایی باشید که حاوی سدیم لورث سولفات نیستند.
۳. دی اتانولامین یا دی‌ای‌اِی
دی‌ای‌اِی ماده‌ی شیمیایی است که برای تنظیم پی‌اچ محصولات به کار می‌رود. با این وجود ماده‌ی خطرناکی است، و در حقیقت در کانادا استفاده از آن در محصولات آرایشی ممنوع شده است. شواهدی وجود دارد که این ماده سبب سوزش پوست، چشم‌ها، و ریه‌ها می‌شود و حتی می‌تواند مسمومیت عضوی ایجاد کند. شواهد قوی وجود دارد که دی‌ای‌اِی یک سم ایمنی، تنفسی، و پوستی در انسان است. طبق آژانس حفاظت محیط زیست کالیفرنیا، دی‌ای‌اِی یک سرطان زا محتمل در انسان است. شما باید جانب احتیاط را رعایت کنید و از شامپوهایی که حاوی این ماده هستند دوری کنید.
۴. متیلایزوتیازولینون
متیلایزوتیازولینون ماده‌ای شیمیایی است که به عنوان نگهدارنده در بسیاری از شامپوها، صابون‌های مایع، و سایر محصولات مراقبتی استفاده می‌شود. متاسفانه در حالی‌که این ماده عمر مفید محصولات‌تان را بالاتر می‌برد، یک سم و حساس‌کننده‌ی ایمنی شناخته‌شده است که کارایی سیستم ایمنی بدن‌تان را کاهش خواهد داد. برخی مطالعات شواهدی حاکی از مشکلات پوستی و حساسیتی جدی را نشان می‌دهند که توسط متیلایزوتیازولینون ایجاد شده‌اند. مطالعات بر روی سلول‌های مغزی پستانداران وجود دارد که نشان می‌دهند این ماده‌ی شیمیایی ممکن است نوروتاکسیک باشد یعنی دستگاه عصبی را مسموم کند. متیلایزوتیازولینون در اروپا ممنوع است، زیرا دولت آن را برای استفاده در لوازم آرایشی ناایمن تشخیص داد. متیل‌کلروایزوتیازیلون ماده‌ی شیمیایی مشابهی است که باید از آن پرهیز شود.
۵. پارابن‌ها
پاربن‌ها دسته‌ای از مواد شیمیایی هستند که در محصولات خودمراقبتی به عنوان نگهدارنده استفاده می‌شوند، و از رشد میکرو ارگانیسم‌ها جلوگیری می‌کنند. سازمان غذا و دارو اعلام کرد پارابن‌ها با تمرکز ۲۵٪ بی‌خطر هستند. با این وجود هنوز شواهدی وجود دارد که خلاف آن را نشان می‌دهد. متیل، پروپیل، و بوتیل پارابن‌ها با اختلال در عملکرد غدد و تولید هورمون‌ها دستگاه غدد درون‌ریز را مختل می‌کنند. متیل پارابن‌ها حساسیت به اشعه‌ی فرابنفش را افزایش داده منجر به پیری زودرس می‌شوند. به دلیل آن‌که پارابن‌ها خواص شیمیایی استروژن را تقلید می‌کنند، قرار گرفتن در معرض آنها ممکن است خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد. همچنین پارابن‌ها می‌توانند تعداد اسپرم را در مردان کاهش دهند. خوشبختانه، شامپوهای بدون پارابن فراوانی در دسترس هستند، اما باید دنبالشان بشد.
۶. دی اکسان ۱،۴
دی اکسان ۱،۴ محصول جانبی فرآیندهای تولیدی است که با هدف کاهش خطر سوزش پوست هنگام کار با مواد مبتنی بر نفت انجام می‌گیرند. قرار گرفتن در معرض این ماده‌ی شیمیایی با سرطان کبد، حفره‌ی بینی، ریه، پوست، کیسه‌ی صفرا، و سینه ارتباط دارد، با این حال در حدود ۴۶٪ محصولات مراقبت شخصی یافت می‌شود. برنامه‌ی سم‌شناسی ملی ایالات متحده به خاطر مطالعاتی که بر روی حیوانات انجام داده است می‌گوید ” منطقا پیش‌بینی می‌شود دی اکسان ۱،۴ یک سرطان زا انسانی باشد“. آژانس محافظت محیطی ایالات متحده نیز اعلام کرد دی اکسان ۱،۴ احتمالا یک سرطان‌زای انسانی است. شما می‌توانید محصولاتی را که احتمالا حاوی دی اکسان ۱،۴ هستند با جست‌وجوی عبارات ”پی‌ای‌جی“، ”پلی‌اتیلن“، یا ”پلی‌اکسی‌اتیلن“ در فهرست محتویات، شناسایی کنید.
