در این مطالعه ، از داده های مربوط به 7550 بیمار که در طی دو سال دستکم دو پرسشنامه را درباره افسردگی پر کرده بودند، استفاده شد. افراد به چهار گروه تقسیم شدند، گروهی که هیچگاه دچار افسردگی نشده بودند، گروهی که بهبود یافته بودند، گروهی که همچنان به بیماری افسردگی مبتلا بودند و گروهی که در طی دوره مطالعه دچار افسردگی شدند. بروز مشکلات قلبی و عروقی که شامل سکته مغزی، حمله قلبی یا نارسایی قلبی در آینده می شد، در این بیماران پیگیری شد.
نتایج این تحقیق نشان داد، افراد افسرده ای که درمان شدند، درمقایسه با افرادی که هیچگاه افسردگی نداشتند، میزان ابتلا به بیماری قلبی در آنها مشابه بود (به ترتیب 4.6 و 4.8 درصد). اما در گروه افرادی که طی این مطالعه به بیماری افسردگی مبتلا شده بودند و یا همچنان افسردگی داشتند، میزان بیماری قلبی و عروقی بیشتر بود. (به ترتیب 6 و 6.4 درصد)
به عبارت دیگر، درمان افسردگی به کاهش سطح خطر ابتلا به بیماری قلبی عروقی منجر شد، وضعیتی که مشابه افراد غیر افسرده بود.
