چرا مریخ؟ و نه سایر سیاره‌های منظومه شمسی؟
پس از زمین، مریخ بنا به دلایل زیر، قابل سکونت‌ترین سیاره منظومه شمسی است :
خاک آن حاوی آب قابل‌استخراج است .
به طور غیر‌قابل‌تحملی سرد یا گرم نیست (البته نه همه قسمت‌های آن) .
نور خورشید به اندازه کافی برای استفاده از صفحات خورشیدی در دسترس است.
جاذبه مریخ، 38% از جاذبه زمین است که به عقیده بسیاری از افراد، برای سازگاری بدن انسان کافیست .
مانند کره زمین دارای جو است؛ با این که جو آن نسبت به زمین بسیار نازک‌تر است، اما می‌تواند از این سیاره در برابر تشعشعات خورشیدی و کیهانی محافظت کند .
ریتم روز/شب، شباهت بسیار زیادی با زمین دارد: یک روز مریخ 24 ساعت و 39 دقیقه و 35 ثانیه است .
آیا ماه یا زهره قابل سکونت نیست؟
به جز سیاره مریخ، تنها دو جرم آسمانی دیگر در مدار‌های نزدیک زمین وجود دارد: ماه و زهره.
منابع حیاتی در ماه نسبت به مریخ بسیار کم‌تر بوده و گذشت یک روز در سیاره ماه، معادل 30 روز بر روی زمین است؛ علاوه بر این موارد، ماه هیچ اتمسفری برای محافظت در برابر تابش‌های کیهانی ندارد .
سیاره ناهید به معنای واقعی یک برزخ است! متوسط دما در سطح این سیاره 400 درجه است و فشار سطح آن معادل فشاری است که زیر 900 متر آب بر روی زمین تجربه خواهید کرد! در سیاره ونوس گاه و بیگاه باران می‌بارد اما بارانی کاملاً اسیدی. برای اینکه در سیاره ناهید یک روز را پشت‌سر بگذارید، به معادل 120 روز در زمین نیاز خواهید داشت.
بدیهی است که انسان‌ها نمی‌توانند بدون کمک فناوری و تجهیزات در سیاره مریخ زندگی کنند؛ اما در مقایسه با ونوس، مریخ یک بهشت است !
چرا لازم است به مریخ برویم؟
چرا کریستف‌کلمب به سمت غرب سفر کرد؟ چرا مارکوپولو راهی شرق شد؟ به خاطر کشش است، کششی که انسان را به سمت ناشناخته‌ها می‌برد، یک چشم‌انداز برای آغاز یک ماجراجویی است که انسان را وادار به کاوش مرز‌های جدید و ناشناخته می‌کند؛ دلایل زیادی برای سفر به مریخ وجود دارد ...
اولین دلیل: تحقق یک رویای شگفت‌انگیز است! فرستادن سفینه‌ای سرنشین‌دار به مریخ، یک ماجراجویی خارق‌العاده است. تصور زندگی در یک سیاره دیگر، میلیون‌ها مایل به دور از زمین؛ نگاه کردن از مریخ به آسمان و دانستن اینکه یکی از این «ستاره‌ها» سیاره‌ای است که در آن به دنیا آمده‌اید.
اصلا چه کسی می‌تواند احساس باورنکردنی اینکه اولین انسان در تاریخ باشد که از سفینه کپسولی خارج شده و اولین ردپای انسانی را بر روی مریخ از خود به جای می‌گذارد، را تصور کند؟ با این جملات می‌خواهم که این احساس بی‌نظیر را تنها برای فضانوردان در نظر نگیرید، بلکه آن را تجربه‌ای برای تمامی کسانی که از مریخ به زادگاه خود نگاه می‌کنند، بدانید .
دومین دلیل: یک کنجکاوی خوب و قدیمی است؛ مریخ از کجا آمده؟ آیا می‌توان با مطالعه آن از منشا زمین اطلاعاتی به دست آورد؟ زندگی‌ای در مریخ وجود دارد؟ این‌ها فقط سه مورد از هزاران سوال بی‌پاسخ دانشمندان در سراسر جهان است.
سومین و آخرین دلیل: پیشرفت. می‌توان گفت فرستادن انسان‌ها به مریخ یک «جهش عظیم برای بشریت» است. مأموریت به مریخ، پیشرفت‌های بزرگی را در تمامی زمینه‌ها رقم می‌زند، از بازیافت و انرژی خورشیدی گرفته تا تولید غذا و پیشرفت فناوری‌های پزشکی .
سفر به مریخ چقدر طول می‌کشد؟
این سفر 7 ماه طول می‌کشد، کمی بیشتر از مدت زمانی که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین المللی اقامت می‌کنند.
مدت زمان دقیق هر سفر به مریخ، به زمان انتخاب‌شده برای آن بستگی دارد، زیرا مدار مریخ و زمین به طور کامل دایره نیست و همین امر باعث می‌شود که بازه زمانی مسافرت به مریخ بین 6 تا 8 ماه متغیر باشد .
آیا این یک مأموریت قابل اعتماد و پایدار است؟
یک پایگاه زندگی در مریخ، توانایی تولید نیرو و تغذیه خود را دارد؛ پنل‌های خورشیدی می‌توانند تمام انرژی محل سکونت را تنها از نور خورشید تأمین کرده و از آن به عنوان سوخت استفاده کنند. همچنین این پایگاه تا جایی که بتواند، فرایند بازیافت را انجام خواهد داد تا نیازی به ارسال منابع بیشتر از زمین به مریخ و آلودگی خاک و هوای مریخ نباشد .
زمانی که نوبت به تأمین موادغذایی می‌رسد، استقلال انسان‌ها در مریخ همچنان حفظ‌شده باقی می‌ماند زیرا به محض فرود، کار خود را با تولید اکسیژن و آب شروع می‌کنند؛ چهار نفر اول نیز حامل وسیله‌ای به شکل گلخانه پرتابل (قابل‌حمل) بوده که این امکان را به آن‌ها می‌دهد تا غذای خود را پرورش دهند .
همانطور که فضانوردان بیشتری به مریخ می‌رسند، اهمیت ساخت تجهیزات خاص و مورد نیاز بیشتر و بیشتر می‌شود تا در نهایت به حداقل وابستگی به کره زمین دست یابند؛ به عنوان مثال: روشی برای ساخت مناطق مسکونی اضافه، دستگاهی برای ساخت پلاستیک؛ تا بتوانند وسایل مورد نیاز خود را از پلاستیک و ورقه‌های فلزی تولید کنند .
چه سیستم دولتی و ساختار اجتماعی‌ای قرار است در مریخ برقرار شود؟
کار مهمی که با گذشت زمان، پیش‌روی فضانوردان قرار خواهد گرفت، تعیین نحوه سازماندهی سیاسی به منظور اطمینان‌حاصل‌کردن از تصمیم‌گیری‌های عادلانه و معقول خواهد بود .
در طول سازگاری با مریخ، فضانوردان دانش خود را به شکلی کاملاً متفاوت با زمین، گسترش خواهند داد و می‌آموزند که چگونه مسائل مختلفِ مربوط به ساختار اجتماعی نظیر سلسله مراتب، توزیع قدرت، رویکرد‌های تصمیم‌گیری، مدیریت منابع و ... را سازماندهی کنند .
احتمالاً در اوایل زندگی روی مریخ، از آنجایی که حجم سکونت بسیار کم خواهد بود، اکثر تصمیمات به صورت جمعی و با اتفاق‌آرا گرفته شده و با گذشت زمان و رشد جامعه، سیستم‌های پیچیده‌تری حاکم شود .
آیا زندگی در مریخ از امنیت کافی برخوردار است؟
زندگی در مریخ را نمی‌توان کاملاً بدون خطر در نظر گرفت، به ویژه در چند سال اول. در ادامه عناصری که می‌توانند مشکل‌ساز باشند، آورده شده است :
ممکن است اجزایی اساسی از محل سکونت، تحت تاثیر مریخ قرار بگیرند .
این احتمال وجود دارد که اگر لباس فضانوردی آسیب جدی ببیند، زنده نماند .
برخی از شرایط پزشکی در مریخ قابل درمان نیستند .
