لوئیجی گالواتی ایتالیایی در دهه‌ی 1970 پدیده‌ی «الکتریسیته‌ی حیوانی» را کشف کرد و به پدرخوانده در دستگاه مهم پزشکی در اوایل قرن بیستم تبدیل شد: الکترو کاردیوگراف یا دستگاه نوار قلب (ECG) و الکتروانسفالوگراف یا دستگاه نوار مغز (EEG)، هر دوی این دستگاه‌ها از جریان الکتریکی مربوط به امپالس‌های عصبی برای تحلیل کارکرد بدن استفاده می‌کردند و هدف آن‌ها کسب اطلاعات درباره‌ی داخل بدن بود.امری که با ساخت گوشی‌های طبی آغاز شد و با کاربرد پرتو X ادامه یافت (1895).
از اواسط قرن نوزدهم می‌دانستند که قلب حیوانات مثلا قورباغه، دارای جریان‌های الکتریکی هستند که به درجات مختلف با ضربان نبض حیوان هماهنگ‌اند و می‌توان آن‌ها را به کمک دستگاهی ثبت کرد. در سال 1903 مهندس هلندی متولد جاوه به نام ویلیام اینتهوون گالوانومتر رشته‌ای را که به مراتب دقیق‌تر بود اختراع کرد و از آن برای کشف جریان‌های الکتریکی نقاط مختلف قفسه‌ی سینه و ثبت آن‌ها روی نوار‌های کاغذی استفاده کرد. در مدل‌های بعدی این دستگاه‌ها با کاربرد آمپلی فایر (تقویت‌کننده)های الکتریکی حساسیت و دقت کشف جریان‌های الکتریکی افزایش یافت.
اینتهوون موفق به شناسایی برخی از الگوهای جریان متغیر شد که گروهی از آن‌ها مربوط به فعالیت طبیعی قلب و گروهی دیگر مربوط به بیماری‌ها و حالات غیرطبیعی این عضو بودند. اولین ماشینی که او ساخت نیم تن وزن داشت و 5 نفر باید بر کارآن نظارت می‌کردند. اما یک دستگاه نوار قلب مدرن که نام آن الکتروکاردیوگراف ترکیبی از کلمات برق، قلب و نگاشتن است را به راحتی می‌توان روی سطح یک میز قرار داد. می‌توان این دستگاه را با یک نوسان‌نگار یا اسیلوگراف ترکیب کرد و امپالس‌های الکتریکی قلب را روی صفحه‌ی نمایشگری مشابه آن‌چه که در بخش‌های قلب بیمارستان‌های کنونی می‌بینیم نشان داد. اینتهوون برای انجام این اختراع در سال 1924 جایزه‌ی نوبل طب را گرفت.
مغز انسان نیز که بخش اصلی دستگاه عصبی است امواج الکتریکی قابل کشفی از خود صادر می‌کند. پیشگام کشف و ثبت این امواج پزشکی آلمانی به نام هانس برگر بود. او در ابتدا سعی کرد کار مغز را با بررسی جریان خون مشخص کند. اما در دهه‌ی 1920 به ثبت جریان‌های الکتریکی ضعیف با الکترود‌هایی که به پوست سر متصل می‌شد روی آورد. وی اولین الکتروانسفالوگرام یا نوار مغز را (که لفظ لاتین آن مرکب از کلماتی به معنای برق، مغز و نگاشتن است) از پسر خود در سال 1944 تهیه کرد. با مطالعه‌ی برگر و دیگران انواع گوناگونی از امواج مغزی کشف شدند. مثلا امواج آلفا با فرکانس 10 بار در ثانیه در حال استراحت دیده می‌شدند.
اختراع EEG توسط برگر انقلابی در طب اعصاب ایجاد کرد، همان طور که ECG مطالعه‌ی بیماری‌های قلب را دچار تحول عمیق ساخت. برگر که آدمی خشک و خویشتن‌دار بود و روز به روز منزوی‌تر می‌شد به طور پنهانی در اوقات فراغتش به تحقیقات ادامه داد و سرانجام در سال 1937 شهرت یافت. وی به دلیل اندوه عمیق ناشی از اوج گرفتن نازیسم در سال 1941 خود را حلق آویز کرد.
