وی در سال ۱۹۳۸ از دانشگاه سنت لاورنس فارغ التحصیل شد و چون علاقه به بازیگری داشت در آن دوران چند نقش کوتاه اجرا کرد.
داگلاس چندی بعد از تئاتر نیویورک به تئاتر برادوی راه یافت و پس از چندین سال تلاش و کار در تئاتر حرفه‌ای وارد سینما شد. وی وقتی در سینما به شهرت رسید، در تلویزیون نیز ایفای نقش کرد.
داگلاس در سال ۱۹۴۶ برای اولین بار وارد سینما شد و در فیلم عشق عجیب مارتا ایورس به نقش والتر اونیل در کنار باربارا استانویک و به کارگردانی لوییس مایلستون حضوری خاطره انگیز داشت.
پس از این فیلم وی در فیلم مهم و با اعتبار از درون گذشته در کنار رابرت میچم و به کارگردانی ژاک ترنر ایفای نقش کرد. داگلاس تا سال ۱۹۴۹ در چهار فیلم دیگر بازی کرد که مهمترین فیلم این دوره تنهایی قدم می‌زنم در کنار برت لنکستر بود.
سال ۱۹۵۱ سال همکاری کرک با 3 کارگردان افسانه‌ای هالیوود بود که هر سه اثر نیز موفقیت‌هایی به همراه داشتند. یک داستان کارگاهی (ویلیام وایلر)، در امتداد مرگ و زندگی (رائول والش) و فیلم محبوب تک خال در حفره اثر بیلی وایلدر پرونده داگلاس را رنگین تر از گذشته کردند.
وی در سال ۱۹۵۲ در سه فیلم درختان بزرگ، آسمان بزرگ هوارد هاکس و بد و زیبا مینه لی حضور یافت. فیلم بد و زیبا بهترین دستاورد وی در این سال بود.
سال ۱۹۵۴ داگلاس برای بار دوم ازدواج کرد که بر خلاف ازدواج قبلی‌اش دوام بسیار بیشتری داشت. وی از همسر اول خود صاحب دو پسر شد که مایکل داگلاس هنرپیشه معروف هالیوود، یکی از آنها است.
اسپارتاکوس(1960) با کارگردانی استنلی کوبریک، یکی از درخشان‌ترین و ماندگارترین فیلم‌های کرک داگلاس محسوب می‌شود.
از مجموع فیلم‌هایی که داگلاس در مقام بازیگر یا تهیه کننده و کارگردان به نام خود در کارنامه حرفه‌ای خود به ثبت رسانده 18 اثر از 92 فیلم مربوط به سینمای وسترن است. همچنین وی در زمینه سینمای کمدی نیز 34 فیلم بازی کرده است.
کرک داگلاس در طول دوران بازیگری خود 4 باز نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگری شده است.
