کافه خوندنی

استان مرکزی به مرکزیت اراک تقریبأ در مرکز ایران قرار دارد. این استان از استانهای صنعتی ایران شناخته می شود. در گذشته های دور این مکان عراق نام داشت و در زمان تسلط اعراب بر ایران عراق عجم نامیده می شد.

این استان از شمال به استان های البرز و قزوین، ازغرب به استانهای همدان، ازشمال شرقی به استان تهران از جنوب به استان های لرستان و اصفهان و ازشرق به استان های قم و اصفهان محدود است.

شهراراک دارای زمستان سرد و مرطوب و تابستان های گرم و خشک است و کوههای اطراف شهر، تالاب میقان و دشت فراهان برآب و هوای آن تاثیر می گذارند. شهر در میان کوهپایه های داخلی و رشته کوه زاگرس قرار دارد و از جمله شهرهای امن از نظر لرزه خیزی است که احتمال وقوع زلزله بالای 5 ریشتر در آن بسیار ضعیف است.

سرای کاشانی

زیباترین و مهم ترین سرای بازار اراک که همچنان توانسته ساختار اولیه خود را حفظ نماید سرای کاشانی است که به بازار فرش اختصاص یافته است. سرای کاشانی و سرای مهر از جمله سراهای معروف بازار اراک هستند.

تالاب میقان

تالاب کویری میقان از تالاب های کویری ایران در استان مرکزی در 15 کیلومتری شمال شرقی اراک و جنوب غربی داوود آباد قرار دارد. در سالهای با بارندگی مناسب تالاب دارای آب قابل توجه است و در سالهای کم آبی عمومأ سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری در می آید. وسعت تالاب حدود 25000 هکتار است که شامل دریاچه با سه جزیره در وسط، قسمت کویری و دشت های اطراف می شود.

به علت شوری آب لایه های نمکی در منطقه دیده می شود و علاوه براین گنبد های نمکی نیز در سطح زیرین منطقه وجود دارند که تحت تاثیر گسل های منطقه باعث لرزه خیزی خفیف در منطقه می شوند.

حمام چهارفصل

حمام چهارفصل از آثار باستانی شهراراک و مربوط به اواخر دوره قاجار است. این بنا توسط ابراهیم خوانساری (زاده 1232- در گذشت 1297) در زمان احمد شاه قاجار بنا شده است. این حمام در خیابان شهید دکتربهشتی واقع شده و در تاریخ 10آبان 1355 با شماره ثبت 1339 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. وجود نقاشی ها و نگاره هایی از چهارفصل سال که در چهار گوشه این حمام وجود دارد علت نامگذاری این حمام بوده است.

این حمام تنها حمام کشور است که در آن قسمتی مجزا برای اقلیت های مذهبی وجود دارد. علت ساخت این قسمت توسط بانی بنا دیدن شستشوی طفلی کوچک توسط مادری یهودی در فصل زمستان بوده است. وی وقتی علت را جویا شد دریافت که یهودیان حق استفاده از حمام عمومی را ندارند بنابراین تصمیم به ساخت حمامی برای اقلیت ها در مجاورت حمام عمومی شهر گرفت.

سرچشمه محلات

سرچشمه محلات یکی از پرآب ترین چشمه های استان مرکزی است و در بلندترین نقطه مرتفع شهر محلات قرار گرفته است. این چشمه ضمن اینکه آب آشامیدنی و کشاورزی منطقه را تامین می کند از جاذبه های سیاحتی بسیار با ارزش نیز می باشد، بطوریکه از دیرباز مورد توجه جهانگردان بوده است. گفته می شود که علت به وجود آمدن شهر محلات وجود این چشمه بوده است. وجود این سرچشمه باعث شده که در کنار آن پارک زیبایی به عنوان یکی از جاذبه های مهم گردشگری در تابستان شکل بگیرد.

سراب عباس آباد شازند

سراب عباس آباد شازند از مناظر طبیعی و جاذبه های چشم نواز استان مرکزی و از نقاطی است که گردشگران را به سوی خود فرا می خواند.

هم زمان با گرمتر شدن تدریجی هوا سراب عباس آباد شازند به عنوان منطقه نمونه گردشگری پذیرای بسیاری از مردم و علاقه مندان به طبیعت می شود. چشمه عباس آباد بخاطر نزدیکی با شهر شازند مکان مناسبی برای گذراندن اوقات فراغت اهالی این شهر و سایر مردم استان مرکزی می باشد.

سراب عباس آباد در شرق شازند و در دامنه شمالی رشته کوه راسوند قرار دارد. میزان آب دهی این چشمه بطور متوسط حدود 250 تا 300 لیتر در ثانیه است و ارتفاعش از سطح دریا 1900 متر بوده و از آب آن برای کشاورزی و شرب روستا ها و مناطق اطراف استفاده می شود.

غار چال نخجیر

غار نخجیر در شهرستان دلیجان در استان مرکزی واقع است. این غار در میان راه دلیجان به نراق و در منطقه ای به نام چال نخجیر در دامنه کوه تخت واقع شده است. غار در سال 1368 بصورت اتفاقی و در اثر انفجار برای جستجوی آب توسط سازمان آب دلیجان کشف شد. قدمت غار حدود 70 میلیون سال تخمین زده می شود و از غارهای آهکی و زنده دنیا محسوب می شود. غار چال نخجیر از جمله غارهای طبقاتی است و از سه طبقه تشکیل شده است. علت شکل گیری غار حرکت گسل معکوسی بوده که در منطقه کارستی واران وجود داشته و از نظر زمین شناسی دوره تشکیل آن با الیگوسن پایان می رسد. حدود 95% از دیواره های غار پوشیده از رسوبات آهکی و مابقی سنگی است. تا1/800 متر از غار برای بازدید عموم کف سازی، ایمن سازی و نورپردازی شده است. اگرچه گفته شده که در انتهای غار دریاچه ای هست که امکان قایقرانی در آن وجود دارد اما این دریاچه شناسایی نشده است. منحصر به فرد بودن نهشته ها، دسترسی آسان به غار، خود ترمیمی به دلیل زنده بودن و تهویه مناسب هوای درون غار از ویژگی های خاص غار می باشد. این غار در سال 1384 خورشیدی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.