کافه خوندنی

کاری کنید، قبل از این که کار از کار بگذرد!

افت شنوایی ناشی از شنیدن صداهای بلند در طولانی مدت، قابل درمان نیست و فقط با استفاده از ابزار کمک شنوایی مانند سمعک، قابل اصلاح است اما می توان با رعایت نکات پیشگیرانه ساده از ایجاد این مشکل جلوگیری کرد. مهم ترین توصیه ای که متخصصین به جوانان می کنند این است که برای حفظ سلامت گوش تا حد امکان از قرار گرفتن در محیط های پرسر و صدا خودداری کنند و یا درصورت اجبار، از گوش گیر استفاده کنند. صدای ضبط را در خودرو زیاد نکنند زیرا صداهای بلند در محیط های کوچک و بسته، بیش تر برای گوش مخرب است. از ابزاری مانند هدفون و هندزفری کم تر استفاده کنند و مدت زمان استفاده از آن را کاهش دهند و حجم صدای هندزفری و هدفون را بیشتر از 50% بالا نبرند. همچنین حتماً از انواع استاندارد و معتبر این وسایل استفاده کنند. باید توجه داشت که اگر با وجودی که هدفون گذاشته ایم اطرافیان صدای آن چه ما گوش می دهیم را بشنوند، حتماً گوش مان آسیب می بیند.

علاوه برشدت صدا، مدت زمانی که گوش در معرض صدا قرار می گیرد بسیار مهم است مثلاً بوق ماشین که شدت زیادی دارد اما چند ثانیه طول می کشد اثر تخریبی کم تری نسبت به موسیقی با صدای متوسط دارد که به مدت 1 ساعت به طور مداوم پخش می شود. بنابراین حتی هنگامی که از هدفون و هنزفری با صدای کم استفاده می کنیم باید هر 10 تا 15 دقیقه هدفون را از روی گوش برداریم و 10 دقیقه به گوش استراحت بدهیم.

هدفون های زیادی در بازار وجود دارد که گاهی با قیمت بسیار ارزان به فروش می رسد و بسیاری از آن ها، استاندارد نیستند. درحالت استاندارد و در شرایط عادی، هدفون هایی که سری گرد و یا بشقاب مانند کوچک دارند و داخل گوش فرو می روند خطر بیشتری برای گوش خواهند داشت. چون صدا را به طور مستقیم به پرده گوش می رسانند و سبب آسیب آن می شوند. هدفون های بزرگی که سری ابری شکل دارند و روی سطح خارجی گوش قرار می گیرند، عوارض کم تری دارند.

توجه به این نکته بسیار مهم است که حتی اگر هدفون کاملاً استاندارد باشد بازهم شنیدن طولانی مدت موسیقی و یا با صدای بلند، برای سلامت گوش خطرناک است.

در هنگام خوابیدن گوشی یا هدفون نگذاریم، چون اگر بخوابیم صدای ضبط کماکان به گوش آسیب می رساند حتی اگر به دلیل در خواب بودن آنرا درک نکنیم.

از مکالمات طولانی با گوشی معمولی، موبایل یا هندزفری خود داری کنیم و هر از چند گاه (مثلاً هر 2 دقیقه یک بار) جای گوشی را روی گوش ها عوض کنیم و یا صدای تلفن را روی آیفون گوش کنیم.

در کنسرت ها، سالن های ورزش و یا مراسم مذهبی که صدای ضبط را خیلی بلند می کنند از محافظ گوش استفاده کنیم.

مراقب تغییر فشار و ضربه به گوش باشید!

گاهی تغییر فشار بین هوای دو طرف پرده گوش (مثل پرواز در ارتفاعات، غواصی، شیرجه ناگهانی درآب) باعث صدمه به گوش می شود. همچنین ضربات محکم به سر و صورت در درگیری ها یا حتی شوخی های نابجا (سیلی و مشت)، ضربه به سر در تصادفات و یا سقوط می تواند موجب آسیب به گوش خارجی و میانی و مشکلات شنوایی شود. در هنگام ورزش های مختلف و بازی نیز مراقب ضربه به جمجمه و گوش خود باشیم افرادی که ورزش هایی مانند مشت زنی،کاراته، تیراندازی انجام می دهند بیش تر در معرض ضربه به سر و صورت و مشکلات شنوایی هستند و لازم است از کلاه و محافظ سر و گوش استفاده کنند.

جرم گوش: بودن یا نبودن، مسئله این است!

جرم گوش که به آن واکس گوش نیز گفته می شود، ترکیبی چرب شامل سلول های پوستی جدا شده از داخل گوش و ترشحات غدد مجرای گوش خارجی است. جرم گوش یکی از عوامل محافظتی بدن است. جرم گوش همانند مژه های چشم و موهای بینی از ورود گرد و غبار، باکتری ها و سایر میکرو ارگانیسم ها به بدن محافظت می کند.

جرم گوش به مرور با حرکات فک و چانه به آرامی از طرف پرده گوش به سمت سوراخ خارجی گوش می آید و خارج می شود. برای خاراندن و تمیز کردن گوش به هیچ وجه نباید چیزی (گوش پاک کن، سنجاق، انگشت دست...) در گوش فرو کرد، زیرا این کار علاوه بر این که جرم را بیش تر به داخل گوش هل می دهد همچنین می تواند باعث صدمه زدن به مجرا و پرده گوش شود. به منظور نظافت گوش می توان شیارهای قسمت لاله گوش را تمیز کرد و از وارد کردن اجسام به داخل مجرای گوش خودداری کرد. همچنین بعد از استحمام به جای تمیز کردن گوش با گوش پاکن، می توان سشوار را به فاصلۀ حدود 20 سانتی متر قرار داده و گوش را با باد گرم خشک کرد.

گاهی به دلیل تولید زیاد جرم گوش، دستکاری گوش یا ورود مواد خارجی به گوش تجمع و سفت شدن جرم گوش اتفاق می افتد که باعث احساس سنگینی و پری گوش و کاهش شنوایی می شود. دراین صورت به هیچ وجه نباید گوش را دستکاری کرد و برای پاکسازی باید به پزشک متخصص مراجعه کرد. پزشک با استفاده از قطره و در صورت لزوم شستشوی گوش، مشکل را برطرف می کند.

معاینات دوره ای شنوایی

در صورت هرگونه مشکل شنوایی و یا خارش، درد، عفونت و سرگیجه باید به پزشک مراجعه کرد. از دستکاری و درمان خود سرانه پرهیز کرد.

همچنین علائم زیر می تواند نشان دهنده افت شنوایی در فرد باشد پس در صورت مشکلات زیر باید به قدرت شنوایی خود شک کرد و برای ارزیابی شنوایی خود به مراکز شنوایی شناسی مراجعه کرد:

        - اگر در شنیدن صدای اطرافیان مشکل داشته باشیم.

        - اگر نیاز داشته باشیم که اطرافیان حرف شان را تکرار کنند.

        - اگر اطرافیان دائم از ما می خواهند که صدای ضبط، رادیو یا تلویزیون را کم کنیم.

        - اگر دوستان یا اطرافیان تذکر می دهند خوب نمی شنویم.

        - اگر بخش هایی از صحبت ها یا حرفها را جا می اندازیم و نمی شنویم.

ارزیابی شنوایی در مراکز تخصصی شنوایی شناسی با آزمون های ساده و راحت انجام می شود و هیچ مشکل یا عارضه ای را برای فرد ایجاد نمی کنند.

متخصصان به همه و در همۀ سنین توصیه می کنند که هرسال یک بار تحت بررسی شنوایی قرار گیرند. اما اگر کار پرسرو صدا داریم و یا اگر از هدفون زیاد  استفاده می کنیم بهتر آن است که هر 6 ماه یک بار شنوایی مان را بررسی کنیم.

بدلیل حفظ حقوق مولف، متن کامل کتاب در این سایت ارائه نمی‌شود.

بخش بعدی متن را می‌توانید در آن چه باید برای پیشگیری از معلولیت ها بدانیم - قسمت هشتم (جلد 2) مطالعه نمایید.