از تب مالت در حيوانات چه‌مي‌دانيم؟
در گاو، گوسفند، بز، سگ، شتر وخوك نيز بيماري مشاهده شده است. تب مالت در دام‌ها از طريق‌جفتگيري دام‌ها، مصرف شير از دام‌آلوده، انتقال تنفسي در هواي آغل واصطبل، تماس با ترشحات رحمي دام‌آلوده يا جفت و جنين سقط شده آلوده‌منتقل مي‌شود.
راههاي پيشگيري در دام‌ها:
1 – واكسيناسيون گوساله‌هاي ماده‌در سن 3 تا 6 ماهگي با واكسن مربوط
2 – واكسيناسيون بره و بز غاله از 3ماهگي تا يك ماه قبل از جفت‌گيري باواكسن مربوط.
3 – جدانمودن دام‌هاي سقط شده‌از بقيه گله و جلوگيري از تماس‌مستقيم با ترشحات رحمي، جنيني وجفت دام‌هاي سقط شده
4 – خونگيري و انجام آزمايشهاي‌لازم بر روي دام‌هاي مشكوك وهدايت دام‌هاي آلوده به كشتارگاه
5 – اقدامات بهداشتي شامل تهيه وتداركات محيط زيست تميز براي‌گله‌هاي گاو و گوسفند و دفع صحيح‌ادرار و مدفوع آنها.
عوارض بروسلوز
شيوع عوارض بروسلوز بين 1 – 30 درصد است و بين بيماران‌مبتلا به بروسلا ملي تنسيس چون بيماري‌زايي بيشتري داردعوارض بيشتري نيز ايجاد مي‌كند; بطور كلي با به تأخيرانداختن درمان بيش از 60 روز عوارض بيماري در هر ارگاني‌ديده مي‌شود. گسترش باكتري به خون در ايجاد عوارض‌دخالت دارد، ولي بعضي عوارض بيماري مربوط به واكنش بدن‌نسبت به آنتي ژن ميكروب بروسلا مي‌باشد.
استخوان‌ها و مفاصل
اختلالات مفصلي شايع‌ترين عارضه بروسلوز است و در 20درصد تا 60 درصد بيماران اتفاق مي‌افتند. التهاب مفصل دراكثر بيماراني كه از درد كمر شاكي هستند ديده مي‌شود. التهاب‌چركي مفصل و التهاب واكنش ايجاد شده ممكن است به‌مفاصل بزرگ و كوچك گسترش پيدا كند، ولي در مفاصل‌بزرگ (مثل مفصل لگن، زانو، آرنج) شايعتر است.
عفونت استخوان در بروسلوز نادر است و معمولا در مهره‌هاي‌كمري ديده مي‌شود، مداخله جراحي به جز در مورد تخليه‌آبسه‌هاي اطراف مهره‌هاي كمري به ندرت مورد نياز است.
كبد و كيسه صفرا
كبد احتمالا هميشه در بروسلوز درگير مي‌شود، اما اغلب بدون‌نشانه است. بزرگي كبد در 20 – 30 درصد بيماران اتفاق‌مي‌افتد. تست‌هاي عملكردي كبد در آزمايش‌هاي متوالي‌تغييراتي را نشان خواهد داد، ولي زردي واضح نادر است.عامل بروسلوز در نمونه‌برداري كبد بيماراني كه تست‌عملكردي طبيعي نيز دارند، ديده شده است. هپاتيت بروسلوزي كاملا با درمان بهبود پيدا مي‌كند و سي روزبعد از هپاتيت بروسلوزي معمولا اتفاق نمي‌افتد. آبسه‌هاي چركي ناشي از بروسلوز، كبد و طحال در بروسلاكانيس شايعتر است. التهاب كيسه صفرا ناشي از بروسلوز يكي ديگر از عوارض‌نادر بروسلوز است.
دستگاه گوارش
عوارض جهاز هاضمه در بيش از 70 درصد بيماران بروسلوزي‌ديده مي‌شود و نشانه‌هاي آن شامل تهوع، استفراغ، كاهش‌وزن، يبوست، اسهال و درد شكم مي‌باشد. بروسلوز روده‌اي ممكن است شبيه حصبه باشد با تظاهرات‌باليني عمومي كه تظاهرات گوارشي در آن واضحتر است. التهاب حاد روده كوچك و بزرگ در بروسلوز نوع ملي‌تنسيس ديده مي‌شود.
سيستم اعصاب
بروسلوز باعث سردرد و افسردگي در اكثر بيماران مي‌شود. هرچند درگيري سيستم اعصاب مركزي در كمتر از 5 درصدبيماران اتفاق مي‌افتد. سندرم‌هاي عصبي (شامل التهاب‌پرده‌هاي مغزي، اختلالات اعصاب محيطي و آنوريسم مغزي واتساع قطعه‌اي از يك رگ خوني كه مربوط به ضعف يا نقص‌جدار آن در نتيجه بيماري يا آسيب است) در بروسلوز گزارش‌شده است.
بروسلا ملي تنسيس نسبت به ساير گونه‌ها بيشتر مسؤول‌عوارض عصبي مي‌باشد. گرفتاري زوج هشت عصب‌جمجمه‌اي موجب كري يك طرفه يا دو طرفه و علايم وزوزگوش مي‌شود. اعصاب جمجمه‌اي ديگري كه درگير مي‌شوندزوج 2-4-6 مي‌باشد. بنابراين ممكن است منجر به اختلال‌بينايي به صورت گذرا و يا ندرتا دايمي گردد. بايد توجه داشت‌كه افسردگي و اضطراب، تحريك‌پذيري و دمانس (زوال‌عقل) مي‌توانند از عوارض بروسلوز باشند.
بخش بعدی متن را می‌توانید در تب مالت (قسمت آخر) مطالعه نمایید.
