علایم سندرم پای بی قرار
افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار دچار احساستی ناراحت کننده در پاها (بعضی اوقات در دست یا سایر اعضای بدن) و نیازی شدید به تکان دادن پاها برای آسایش از این مشکل دارند. بیماری باعث انواع احساسات از جمله سوزن سوزن شدن، خارش، ضربان و کوبیدن، سوزش، کشش و خزیدن چیزی در پاهای فرد مبتلا می‌شود. نوسان شدت علایم سندرم پای بیقرار عادی بودهو می‌تواند رخ دهد.
این مشکل معمولا هنگام دراز کشیدن و یا نشستن طولانی مدت برروی صندلی ماشین، هواپیما و یا سینما رخ دهد. علایم سندرم پای بیقرار با تکان دادن پا و یا ایستادن بهتر شده و کم تر آزار می‌دهد. این علایم می‌تواند باعث مشکل در خوابیدن، خواب آلودگی روزانه و کاهش کیفیت زندگی شود.
بعضی از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار هیچگاه به پزشک مراجعه نمی‌کنند، چراکه بیان کردن علایم و توضیح مشکل برایشان دشوار می‌باشد. اگر فکر میکنید، دچار این بیماری هستید برای درمان آن و دریافت مشاوره به پزشک مراجعه نمایید.
دلایل ابتلا به سندرم پای بی قرار
در اکثر موارد، پزشکان دلیلی برای بیماری سندرم پای بی قرار نمی یابند. هرچند آنها اعتقاد به تاثیر نقش ژن ها و عامل وراثتی در این بیماری دارند(تقریبا ۵۰ درصد افراد مبتلا به بیماری سابقه خانوادگی دارند). سایر عوامل تاثیر گذار بغیر از ژن و وراثت شامل:
- بیماری های مزمن. بعضی از بیماری های مزمن و خاص همچون کمبود آهن، بیماری پارکینسون، نارسایی کلیه، دیابت و نوروپاتی محیطی معمولا با سندرم پای بی قرار مرتبط هستند. درمان این بیماری ها معمولا باعث درمان سندرم پای بی قرار هم می‌شود.
- داروها. بعضی از انواع داروها همچون داروهای ضدتهوع، داروهای آنتی سایکوتیک، داروهای ضدافسردگی و داروهای درمان سرماخوردگی و یا آلرژی که شامل آرام بخش آنتی هیستامین هستند، می‌توانند بیماری را شدیدتر نمایند.
- بارداری. بعضی از خانم ها در دوران بارداری بخصوص سه ماه آخر بارداری دچار سندرم پای بی قرار می‌شوند. بیماری معمولا ۱ ماه بعد از زایمان برطرف می‌شوند.
سایر عواملی که می‌ـواند باعث ابتلا به سندرم پای بی قرار شود شامل مصرف الکل و بی خوابی است. بهبود خواب و ترک مصرف الکل می‌تواند به بهبود بیماری کمک نماید.
درمان سندرم پای بی قرار چگونه است؟
بعضی برای درمان سندرم پای بی قرار باید سایر بیماری های مرتبط همچون کمبود آهن یا نوروپاتی محیطی را باید درمان نمود. درمان کمبود آهن ممکن است با تجویز مکمل های آهن در ارتباط باشد. با اینحال دقت نمایید که برای دریافت آهن باید قبل از آن سطح آهن خونتان را چک کرده و با تجویز پزشک اقدام به دریافت دارو نمایید.
اگر سندرم پای بی قرار در شما با هیچ بیماری دیگری مرتبط نباشد، برای درمان آن می‌بایست بر تغییرات سبک زندگی و یا درمان دارویی تمرکز نمایید. درمان دارویی فقط با دستور پزشک مجاز بوده و بدون مراجعه به پزشک ممکن نیست.
درمان سندرم پای بی قرار با تغییرات سبک زندگی
تغییرات ساده سبک زندگی می‌توانند نقش مهمی در آرام کردن بیماری بهمراه دارند. نکاتی که در ادامه بیان می‌کنیم می‌توانند کمک بزرگی برای شما باشند:
- حمام و ماساژ. حمام آب گرم و ماساژ پاها می‌تواند کمک بزرگی برای آرام کردن پاهای شما باشد.
- کمپرس آب گرم و یا آب سرد. استفاده از کمپرس های آب گرم و سرد مفید بوده، بسته به اینکه کدام بیشتر بر شما تاثیر می‌گذارد از کمپرس سرد یا گرم استفاده نمایید.
- استفاده از تکنیک های آرام کننده. تکنیک های آرام کننده (relaxation) همچون یوگا و مدیتیشن بخصوص قبل از خواب ممکن است بتواند به شما کمک نماید.
- برنامه ریزی مناسب برای خواب. خستگی می‌تواند باعث بدتر شدن شدت سندرم پای بی قرار شود، پس حفظ بهداشت خواب بسیار مهم می‌باشد. دریافت خواب مناسب و همچنین برنامه ریزی مناسب برای خواب و محیط آرام بخش خواب می‌تواند به شما کمک نماید.
- ورزش و تمرنیات بدنی. ورزش و تمرین معتدل و آرام می‌تواند باعث بهبود سندرم پای بی قرار شود. اما فشار زاد هنگام ورزش بخصوص بر پاها می‌تواند اثر معکوس داشته باشند.
- اجتناب از مصرف کافئین. بعضی اوقات کاهش مصرف کافئین و یا قطع آن می‌تواند شدت بیماری را کاهش دهد. برای آزمایش این موضوع برخود می‌توانید چند هفته مصرف خوراکی های حاوی کافئین می‌تواند به شما کمک نماید.
- عدم مصرف سیگار و الکل. هردو سیگار و الکل می‌توانند شدت بیماری را افزایش دهند. ترک سیگار و الکل ممکن است بتواند به شما در بهبود بیماری کمک نماید.
درمان سندرم پای بی قرار با طب سنتی یا جایگزین
از آنجاییکه بعضی اوقات سندرم بوی بی قرار می‌تواند بدلیل مشکلات تغذیه‌ای باشد، بعضی اوقات خوراکی ها و بعضی از انواع مکمل می‌تواند در درمان بیماری موثر باشد. این مکمل ها شامل:
- آهن
- فولیک اسید
- ویتامین B
- منیزیم
می‌باشد. مصرف این مکمل ها پس از آنجام آزمایش و با دستور پزشک ممکن است بتواند به شما کمک نماید. مصرف خوراکی‌های حاوی این مکمل ها هم ممکن است به شما در بهبود بیماری کمک نماید.
